Een heus gedichtje

'Geinspireerd' door dat liedje 'My favorite things 'uit de Sound of Music heb ik een lijstje opgesteld met Dingen Die Mij Vrolijk Maken. En ik heb het ook nog laten rijmen. Een gedichtje. Maar daar gaat een klein verhaaltje aan vooraf.

Dagenlang zat dat liedje in mijn hoofd, ik bleef het zingen, neuriën, fluiten, en ik werd helemaal mesjokke van mezelf. Ook mijn dochter Mirre kon het niet meer verdragen (al na een kwartiertje was haar geduld op, en ik bleef dágen doorgaan) en ze smeekte me er alsjeblieft een oplossing voor te gaan zoeken. Ze had gelijk, ik had hulp nodig. Een liedje wat in je hoofd blijft steken wordt ook wel een 'oorwurm' genoemd. Het schijnt iets te maken te hebben met vastgelopen circuits in de hersenen en daardoor blijft dat liedje zich eindeloos herhalen. Het zit vast in je brein. Wat ik best een griezelig idee vind trouwens. Het schijnt ook dat er mensen zijn die zoveel last hebben van een oorwurm, dat ze niet kunnen slapen en ik moet eerlijk toegeven dat ik inderdaad de eerste nacht nadat 'My favorite things' zich in mijn hoofd had genesteld, 's nachts wakker werd en verdomd, daar hoorde ik het weer, ergens achterin mijn hoofd. Het ging maar door, het ging maar door, letterlijk dagenlang, ik overdrijf niet. Vraag maar aan Mirre. Ik voelde me bezeten en ik had er geen enkele controle over. Die demon moest ik uit mijn hersenen verjagen, ik was de wanhoop nabij! Hoe raak je een oorwurm kwijt? Door naar een ander liedje te luisteren. Exorcisme door middel van muziek. Ik luisterde me suf naar andere liedjes, uit verschillende genres, en keiharde rap ('How you like me now, motherfucker?') bracht uiteindelijk verlichting. Maar wat pas echt hielp was het schrijven van mijn eigen versie. Niet rap, bedoel ik, hè, maar een eigen versie van dat Sound of Music liedje. Dat was leuk om te doen, omdat ik daardoor de hele tijd dat ik ermee bezig was moest denken aan fijne dingen. Dat doet een mens goed. Natuurlijk moest het wel allemaal rijmen en dat vond ik moeilijk om voor elkaar te krijgen door de opbouw (heet dat zo?) dus toen heb ik die losgelaten en alles door elkaar gehusseld. Zo langzaam maar zeker begon mijn oorwurm te verdwijnen, net zolang tot ik verlost was van die vastgelopen circuits en ik eindelijk niet meer de stem van Julie Andrews in mijn hoofd hoorde. Freedom at last!

Dingen Die Mij Vrolijk Maken (excuses voor de titel van mijn gedicht)

Syrah en hip hop, mijn ogen, mijn handen
Een jointje roken, tattoos, lege stranden
Dromen van 't winnen van vele miljoenen
Uitgebreid douchen en urenlang zoenen
Het kind van mijn kind
Het geloei van de wind
Genoeg geld voor dat nieuwe paar schoenen

De eerste kop koffie aan 't begin van de dag
En ook die tweede en een derde, als 't mag
Lange gesprekken en echte verhalen
'Ik hou van jou' in verschillende talen
De kat die zacht spint,
Een scheet die niet stinkt
En 's nachts in vreemde steden verdwalen

Reizen en dropjes en hondjes en katjes
Ajax en Star Trek en sex met mijn schatje
Pure chocolade met een vulling van truffel,
Bloeiende rozen en jassen van duffel
Mijn zilveren ring
Een bord vol tjauw min
Vampierfilms en facebook geknuffel

Tja, en toen wist ik het niet meer. Oorwurm weg, inspiratie weg. Sorry. Maar goed, ik vond dat het tijd werd voor weer iets lichts en luchtigs en dus heb ik besloten het toch met jullie te delen. Ook al is het niet af en stopt het zomaar, als een weg die ineens ophoudt. Kan mij het schelen. Mijn blog, mijn regels. (Ik zit nu een beetje te bluffen, hoor, ik ben een groentje op het gebied van bloggen). Maar luister dan, neem het alsjeblieft niet serieus. Wel wat er staat, bedoel ik, dus wel inhoudelijk want het is een opsomming van dingen die mij blij maken, en misschien zit er iets tussen wat je herkent, maar let alsjeblieft niet op de vorm, het ritme en rijmschema. Die doen er niet toe. Dat zeg ik niet om mezelf naar beneden te halen (want waarom zou ik dat doen?) of in de hoop op complimentjes - 'Jij bent een fan-tas-tische dichter', daar trap ik dus echt niet in - maar gewoon, omdat ik van gedichten schrijven geen verstand heb. Ik heb verstand van veel dingen maar de Regels der Poëzie zijn mij vreemd. Wat ik niet erg vind. In ieder geval ben ik die oorwurm kwijt en als extra bonus kreeg ik er een goed humeur van. Probleem is nu wel dat ik sinds vanmiddag 'How you like me now, motherfucker?' (Hopsin) in mijn hoofd heb zitten...