zondag 28 april 2013

Over woorden

Er is één woord dat ik zo mooi vind dat ik er geen woorden voor heb.
 
Een woord kan dodelijk zijn wanneer het meer is dan een woord alleen en gedoopt is in het bloed van honderd innerlijke demonen. Dezelfde mond die kust, lacht en zingt kan veranderen in een moordwapen en je hebt er geen vergunning voor nodig. Zij wist dat. Een spervuur aan ijskoude woorden, tot op het bot verkillend als de oostenwind in januari, werd op haar afgeschoten. Vriesdroge tranen huilde ze, van binnen, onzichtbaar voor de schutters die wedijverden om de gunsten van de bevelhebber en er daarom voor kozen om te vergeten wie zij was. Ze lieten haar vallen in de hoop zelf te kunnen blijven staan. Verraad komt in allerlei vormen voor.

Eenzaam is het bestaan van iemand die zich vast klampt aan het leven maar niet meer weet waarom. Morgen bestaat niet. Er is alleen nu en de doffe berusting in het feit dat vandaag hetzelfde zal zijn als gisteren. De overlevingsdrang van de mens is een ongekende oerkracht maar je moet er soms aardig wat voor betalen. Waarom de ene mens beter is in overleven dan de ander weet ik niet. En waarom de één met meer emotionele beschadigingen en een groter psychologisch trauma dan een ander uit de strijd komt weet ik ook niet. Wat maakt iemand sterker? Het leven kan een fitness school zijn voor iemands karakter maar wat maakt dat iemand het al wil opgeven na drie emotionele sit ups en een ander door gaat tot het trainingsschema is afgewerkt, ook als het zwaar is en het einde niet in zicht? Waarom verdraagt de een de eenzaamheid beter dan de ander?

Ik wist het. Ze mochten niet winnen. Ik weigerde me over te geven. Kom maar op! Probeer mij maar neer te schieten! Met de koppigheid van Mount Everest vertikte ik het om hun woorden te geloven. 'Ik ben niet dom. Ik denk niet alleen aan mezelf. Ik ben niet gek. Ik ben niet lelijk. Ik maak niks kapot. Ik ben niet slecht'. Pas veel, veel later leerde ik die zinnen van destructieve woorden om te draaien, om van de min een plus te maken. 'Ik ben slim. Ik denk aan anderen. Ik ben uniek. Ik ben mooi. Ik creëer. Ik ben goed'. Er is die ene zin die in mijn geheugen staat gebrand. 'Er zal nooit iemand van jou houden'. Die woorden hakten erin. Niet omdat ik ze geloofde maar omdat ik me niet kon voorstellen hoe een vader zoiets kon zeggen tegen zijn dochter en waarom hij mij zo graag wilde kwetsen. Nog steeds raak ik van streek als iemand waar ik het niet van verwacht en waar ik een band mee heb mij expres probeert te kwetsen.  Ik verander niet in een snotterend slachtoffer maar ik ontplof in een explosie van woede vermengd met droevig ongeloof. Pas wanneer de rook is verdwenen en de behoefte om terug te schieten, bij voorkeur met zwaarder geschut, is geslonken, ben ik in staat een poging te wagen er rustig over na te denken of te praten. Maar ook mijn karakter heeft regelmatig in die fitness school gezeten. Ik ben getraind dus ook minder snel te kwetsen. Elk nadeel heeft... Je weet wat ik wil zeggen toch?
 
Een woord is een woord is een woord. Er zijn mensen die misbruik maken van de kracht van woorden. Woorden kunnen samengevoegd worden en zo tot een boodschap worden verweven die eenmaal uitgesproken onder je huid gaat zitten en daar zich een weg vreet, als een kanker, venijnig en verwoestend. Zoals een eenvoudig woord kan verzachten en troosten, zo makkelijk is het ook om iemand te kwetsen met één simpel woord. Verbale oorlogsvoering kan een vorm van mishandeling zijn wanneer de agressor de touwtjes in handen heeft en stevig op zijn of haar troon zit zonder zich zorgen te hoeven maken over een eventuele tegenaanval of zelfs maar één enkel verdedigingsschot.
 
Zij is uitgegroeid tot een warme, liefhebbende, integere vrouw, met een zwaar getraind karakter. Haar mond kust, lacht en zingt en brengt meer vreugde dan zij zich realiseert. Ooit zelf verraden en neergemaaid zet zij zich in voor mensen met een gewonde ziel die dringend een bondgenoot nodig hebben. Ze is een vechter. Wat haar is aangedaan doet mijn hart huilen. Zo graag zou ik willen goedmaken wat anderen fout hebben gedaan. Zo graag zou ik haar willen laten dobberen in een warm bad van verzachtende en troostende woorden. Ik wil met een boodschap komen die nare herinneringen doet verbleken en de littekens op haar ziel doet vervagen. Ik wil met één enkel woord haar hand vasthouden en haar zeggen dat ik haar nooit zal verraden.
 
'It's not the size of the dog in the fight, it's the size of the fight in the dog' (Mark Twain). Zij heeft gevochten en zij heeft gewonnen. Ik heb gevochten en ik heb gewonnen. De agressors en hun hulptroepen zijn er in geslaagd ons te raken maar wij stonden weer op en kunnen met opgeheven hoofd zeggen dat wij geen slachtoffers meer zijn. Wij kennen de vernietigende kracht van woorden.  Wij hebben voor dat peloton gestaan en wij hebben het overleefd. Vandaag is niet meer zoals gisteren en de toekomst wacht op ons. 'Ik geloof in mezelf. Ik zal blijven hopen'. Maak voor jezelf een glanzend, schitterend schild van woorden met een boodschap die jou de kracht van de zon geeft en je warm houdt. Ik schreef 's nachts in het donker in een geheim schriftje. Tegengif in de vorm van korte affirmaties. Motiveer jezelf om niet op te geven wanneer je in die fitness school des levens zit. Een woord is een woord is een woord. Hou vol!
 
En het mooiste woord dat ik ken? Liefde.
 
 

2 opmerkingen:

  1. Zó, zó mooi! En zó, zó lief! Dit gaat over mij of het zou over mij kunnen gaan. En zo geschreven vanuit verbondenheid. Verbondenheid met je zelf, verbondenheid met mij, met ons samen, met het leven en de liefde. Ik ben zó trots op wie je bent geworden en op wat je kan ♥

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Met liefde en trots geschreven voor en over jou, mijn grote zus!

      Verwijderen