Bedgeheimen

Mijn bed is helemaal voor mij alleen. Ik heb geen relatie dus ik hoef mijn dekbed met niemand te delen. Je mandje helemaal voor jezelf hebben - omdat je single bent - is absoluut een voordeel maar ome Johan heeft gelijk. Want elke nacht in je eentje in slaap moeten vallen en elke ochtend in je eentje wakker moeten worden - omdat je single bent - is een nadeel. Het zijn die eeuwige twee kanten van de medaille, met voordelen aan de ene zijde en nadelen aan de andere kant en ze komen niet zonder elkaar. Je kunt niet zeggen: Laat die minder aangename shit maar zitten, ik ga alleen voor de lol en het plezier. Plus en min zitten aan elkaar vast, onafscheidelijk, en jij moet ermee leven.

Ik ben nu een jaar of twee single. Heb tussendoor wel een korte scharrel van een paar maandjes gehad en een beetje lopen klooien met een andere man maar een serieuze vaste relatie heb ik al twee jaar niet gehad. Alles is relatief en voor mij is dat lang, 24 maanden zonder vaste partner. Ik was 25 jaar met de vader van mijn dochters. Vervolgens anderhalf jaar weduwe en de relatie die ik daarna kreeg duurde 3,5 jaar. Sindsdien heb ik het bed voor mezelf. Ik slaap niet graag naast iemand anders dan de man waar ik van hou. Ik vind dat niet fijn, het is te intiem en ik word er onrustig van, dus verkeer ik de hele nacht in die verwarrende toestand tussen slapen en waken in en sta ik op met een katerig gevoel en een grote behoefte om zo snel mogelijk in mijn eentje in bed te kruipen om slaap in te halen. Alleen naast mijn lief wil ik slapen en die heb ik niet. Sex heb ik ook alleen met mijn lief. Ik ben niet van de one night stands en friends with benefits. Het logische gevolg is dat het kussen naast dat van mij uitsluitend daar ligt omdat het anders zo raar staat, één kussen op een twéépersoons bed.

Alleenheerschappij over je bed betekent doen en laten wat je wilt in je bed. Chocolate chips cookies eten en overal kruimels rondstrooien. Ook midden in de nacht. En niemand die er over moppert. Je hoeft nooit te vechten om het dekbed en 's ochtends veel te vroeg wakker te worden omdat je zulke ijskoude voeten hebt en je schatje alle dekens heeft gestolen. Dat shirtje wat eigenlijk al een beetje naar zweet begint te ruiken kan je best nog een nachtje aan want er is toch niemand die het merkt en dan hoef je nog geen schone te pakken. Morgen gaat -ie de was in. Stommelend om half vier 's nachts naar de wc gaan omdat je blaas op knappen staat zonder dat je stil en voorzichtig hoeft te zijn. En je kan gewoon het licht aan doen zonder dat er iemand begint te piepen. Ongestoord scheten laten, ook de stiekeme stinkerds en de krachtige kanonschoten. De enige die eventueel groen uitslaat ben jij dus laat ze maar vliegen. Is nog beter voor je maag en darmen ook. Hoog in het rijtje pluspunten staat alle ruimte die je hebt in bed. Desnoods slaap je overdwars, het maakt niet uit. Niemand heeft last van jouw positietje windmolen of je priemende elleboog en knie en wanneer je voeten te warm zijn hoef je ze niet uit bed te steken en bang te zijn dat een monster eraan gaat knauwen maar schuif je ze gewoon een halve meter op naar een koeler plekje. Als een kleuter je kussen helemaal onder kwijlen in je slaap? Geen probleem. De hond of de kat of misschien wel allebei 's nachts gezellig tegen je aan gekruld? Gewoon van genieten want er is niemand die gaat klagen over de haren die ze achter laten. Of het zand, de dode muis, de haarbal, de geur van natte hond. Jij bent de enige die iets te vertellen heeft over het bed!

Maar ja, die medaille, hè, en die keerzijde waar niet aan te ontsnappen valt, in ieder geval niet wat mij persoonlijk betreft. Je bed gebruiken om fijn in je eentje te doe-het-zelven is leuk en aardig maar stukken minder aangenaam dan samen met iemand de lakens te kreukelen en tenzij je houdt van casual sex zonder attachments moet je het dus altijd solo doen, wat op een gegeven moment net zoiets wordt als je trek in chocolade truffeltaart proberen te stillen door een boterham met chocopasta naar binnen te proppen. Best lekker maar lang niet zo bevredigend. Ook een gemis is een kacheltje naast je wanneer het koud is en waardoor je tijdens strenge winters gedwongen bent om onder twee extra dekens te slapen in je ouwe joggingbroek met dikke sokken aan je voeten. Wakker schrikken na een rottige droom en de geruststelling van een vertrouwd lichaam naast je moeten missen is ook minder. Hij of zij hoeft er niet wakker voor te worden, het simpele feit dat je de ademhaling van de ander naast je hoort en je knus en veilig tegen hem of haar aan kunt kruipen, is al voldoende. Samen in slaap vallen, benen in elkaar verstrengeld of met een warme arm om je heen, lepeltje, lepeltje, is er niet bij, net zoals samen ontwaken en nog even of wat langer half in coma genietend tegen elkaar aan blijven liggen, tot het écht tijd is om op te staan. Geen nachtkusje, geen ochtendzoentje. Dat de hond of de kat of misschien wel allebei bij je op bed slapen doet niets af aan het feit dat je toch elke nacht in je uppie de dag afsluit en elke ochtend in je uppie begint aan een nieuwe dag.

 

Vrijheid en ruimte versus gedeelde intimiteit en geborgenheid. Elk nadeel heeft zijn voordeel en vice versa. Ik ben niet zoekende en stiekem ben ik ook een tikkeltje angstig om weer verliefd te worden en me te binden vanwege de risico's maar ik betrap me er af en toe op dat ik naar mijn bed kijk en dat lege kussen en me afvraag hoe lang het nog gaat duren voor er weer een man in mijn leven verschijnt die het waard is om voortaan buiten de slaapkamer mijn chocolate chips cookies te eten. Eentje voor wie ik een fris, schoon shirtje aantrek, de kat van het bed jaag en scheten bewaar voor op het toilet. Een liefste die een plekje in mijn bed verdient en voor wie ik graag de voordelen van het alleen slapen op geef. Hoe lang gaat het nog duren voordat dat ene kussen er niet meer alleen maar voor de sier ligt?